(ge) Zin in de stad

Door Irene Edzes

Hoe maken we de stad kindvriendelijker en ondersteunen we jonge gezinnen? Op basis van deze vraag begon Gezin in de stad (een initiatief van bureau Feld) twee jaar geleden aan een ontwerpend onderzoek. De resultaten ervan zijn afgelopen donderdag gepresenteerd in Amsterdam.

Onze steden mogen een gestaag groeiende groep jonge inwoners welkom heten. Dit is geen Nederlands fenomeen, maar valt ook waar te nemen in de landen om ons heen. Gezinnen blijven steeds vaker in de stad wonen, te midden van alle voorzieningen. Speelruimte voor de kinderen is daarbij een factor van belang. Maar de krap bemeten binnensteden bieden weinig ruimte voor spelend ontdekken. In de grote steden moet de ruimte worden bevochten op de geparkeerde auto’s, fietsenhordes en bakfietsblokkades. Er moet meer worden bewogen, maar waar gaan we dat doen? Lees verder

Platform Wederopbouwgebieden

Binnenkort vindt het platform wederopbouwgebieden plaats in Hengelo.
Het platform is bedoeld voor debat en kennisuitwisseling voor iedereen die professioneel bij wederopbouwperiode betrokken is.

26 september 2013 – 10:00 – 16:00

Locatie:
Waterstaatkerk, Deldenerstraat 20, 7551AG Hengelo (vlakbij het centrum)

voor meer informatie: 
http://www.cultureelerfgoed.nl/agenda/platform-wederopbouwgebieden-0

het verhaal achter het programma stuurt

Door Martin Liebregts

Terugblik op het renovatieproject ‘De Poorters van Montfoort’

Op donderdag 27 juni is er een lezing verzorgd met als titel ‘samenwerken levert uiteindelijk energie’. De lezing behandelt het renovatieproject ‘De Poorters van Montfoort’, waarbij vanuit de gedachtegang van Active House een renovatieplan is uitgerold en gerealiseerd (1). Nu een dag later is het overduidelijk dat de titel niet de essentie dekt. Eigenlijk had het moeten gaan over hoe verhalen met bijbehorend programma een plan met bijbehorende kwaliteit stuurt.

Lees verder

De woningbouw: minder ruimte, meer van hetzelfde

Auteur: Martin Liebregts

De verrassingen in de Nederlandse woningbouw zijn bescheiden. Het is een mengsel van modes/trends, terugkerende versobering door de beperking van de ruimte en de overheersende uniformiteit door de zich herhalende rijtjes. Het lijkt soms wel dat er een model Ford wordt gebouwd in afwisselende kleuren. In die zin is de tijdelijke knusheid van de jaren zeventig een uitzondering in de naoorlogse geschiedenis. De grote woningen en percelen, de verspringingen en de differentiatie, in combinatie met de toepassing van de grote dakvlakken, waren een poging de traditionele rijtjeswoning te doorbreken. Vervolgens is de draad van het rijtje weer opgepakt: ‘minder ruimte, meer van hetzelfde’.

 

 

Lees verder