Auteur: Joost Saris
Er zijn veel voorbeelden van woningen te noemen waarvan de waardering voor de architectuur erg uiteenloopt, de één vindt ze juist mooi en de ander juist niet. Vooral nieuwbouw lokt vaak deze tegenovergestelde reacties uit.. Bij renovatie gaat het zelfs verder: het resultaat wordt vergeleken met hoe het was. Daarbij komt dat na een renovatie iedereen er vanzelfsprekend vanuit gaat dat het beter is. Maar wat voor de één beter is, is voor de ander juist slechter.
Kortom, in dit artikel wordt een poging gedaan duidelijk te maken, wat de renovatie van een (sociale huur) woning geslaagd maakt.
Nog vóór de oplevering van renovatie, groot onderhoud, upgrading – of wat voor mooie term er ook aan gegeven wordt – zijn de eerste meningen al gevormd.
“Dat had voor mij niet gehoeven”,
“het is zonde dat ze dat niet hebben gedaan”,
“het was mooier geweest als…” enz.
Deze meningen beperking zich vaak tot de buitenzijde van een woning. Ze gaan over wat er áán de woning is veranderd.
Renovatie van de buitenzijde geeft over het algemeen duidelijk resultaat. Het is al snel een verbetering op de oude situatie van een woning dat door ouderdom is aangetast. Dit resultaat komt bijvoorbeeld door het reinigen van de gevel, het vervangen van voegwerk, het plaatsen van nieuwe kozijnen, het schilderen in een nieuwe kleur of door het plaatsen van nieuwe dakpannen. Al deze voorbeelden geven duidelijke esthetische verbeteringen, zonder het ontwerp van de woning te wijzigen.
