Bewust bezig zijn met wonen, dat leren ze tegenwoordig al op de kleuterschool. In een tijdje geleden heb ik in een uurtje proberen te vertellen wat een architect doet, aan een kleuterklas vol met 4 en 5 jarigen. Het is bijzonder om te zien hoe kinderen denken over wonen, wat vinden ze belangrijk? Vooraf had ik bedacht dat ze met allerlei voor de hand liggende termen zouden komen, maar op de vraag: welke kamers hebben jullie allemaal in jullie huis? riep tweederde: ‘een zolder! En een schuur!!’. Daarna kwamen pas de slaapkamer en woonkamer. De keuken is volgens mij helemaal niet genoemd.
Bij de situatietekening vroegen ze: ‘Waar is dan de tuin? en waar staat dan de trampoline? en waar staan de plantjes?
Door het project was iedereen wel op de hoogte van het platte en het schuine dak en zelfs een trapgevel was bekend. Maar bij het voorstel: zullen we een huis tekenen?, wilde iedereen toch graag een kasteel zien.

Kinderen vertellen natuurlijk vanuit hun eigen gevoel en hun eigen belevingswereld. En wanneer ze opgroeien zullen ze andere dingen belangrijk vinden, maar wat we moeten onthouden is dat iedereen zijn woning op zijn eigen manier zal beleven en dat, ongeacht de leeftijd, wellicht andere zaken belangrijk worden gevonden dan dat wij, met een professionele blik, kunnen bedenken.
Daarom is het belangrijk om enquêtes en workshops te houden en de bewoners in hun eigen woorden te laten vertellen waarom ze graag in hun huis wonen en tegen welke problemen ze aanlopen. Geen betere woondeskundige dan de bewoner zelf.
Deze week is er weer een workshop, ik ben benieuwd met welke nieuwe inzichten ik weer naar huis ga.